Ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Γ.Ο.Χ. Θεσσαλονίκης κ. Γρηγόριος, κατά κόσμον Δημήτριος Μαρκόπουλος τοῦ Παναγῆ καί τῆς Μαρίας, ἐγεννήθη εἰς τόν Πειραιά τό ἔτος 1970. Ἀνετράφη ἀπό τούς θεοσεβεῖς γονεῖς του μέ τά νάματα τῆς γνησίας ὀρθοδόξου πίστεως. Εἶναι ἀπόφοιτος Τεχνικῆς Σχολῆς καί τῆς Ριζαρείου Ἐκκλησιαστικῆς Σχολῆς. Ἐσπούδασε τήν ἐπιστήμη τῆς Θεολογίας εἰς τό Ποιμαντικό τμῆμα τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ Ἐθνικοῦ καί Καποδιστριακοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν. Ἐν συνεχειᾳ σπούδασε τὴν ἐπιστήμη τῆς Ψυχολογίας , BSc (Hons) Psychology, μὲ μεταπτυχιακό (master) στὴν Κλινική καὶ Κοινοτικὴ Ψυχολογία (ΜSc Clinical and Community Psychology) τοῦ Πανεπιστημίου University of East London. Εἰδικεύθηκε στὴν συστημικὴ προσέγγιση θεραπείας ατόμου, ζεύγους και ομάδων, εἶναι πιστοποιημένο μέλος τῆς Ἑλληνικῆς Όμοσπονδίας Ἐταιρειῶν Συστημικῆς Θεραπείας και Θεραπείας Οικογένειας (ΕΘΟΣ), εἶναι πιστοποιημένος ἐπόπτης καὶ ἐκπαιδευτὴς συστημικῶν θεραπευτῶν, ἐνῶ ἀσχολεῖται καὶ ἐρευνητικὰ μὲ τὰ ψυχοσωματικὰ νοσήματα.
Μοναχός ἔγινε τό 1989 εἰς τήν Ἱερά Μονή Ἁγίας Σκέπης εἰς τόν Ἅγιον Στέφανον Ἀττικῆς. Τό αὐτὸ ἔτος ἐχειροτονήθη Διάκονος ἀπό τόν τότε Μητροπολίτην Ἀχαρνῶν καί Νέας Ἰωνίας κυρὸν Ἀθανάσιο. Πρεσβύτερος ἐχειροτονήθη τό ἔτος 1994 ἀπό τόν Μακαριστὸν Ἀρχιεπίσκοπον Ἀθηνῶν καί πάσης Ἑλλάδος τῶν Γ.Ο.Χ. κυρὸν Χρυσόστομο.
Ὑπηρέτησε ὡς Ἐφημέριος εἰς τήν Ἐνορίαν Ἁγίας Αἰκατερίνης Ἀθηνῶν καί Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου καί Ἁγίων Πάντων εἰς τό Πυρί Θηβῶν.
Τόν Αὔγουστον τοῦ 1999 ἐξελέγη καί ἐχειροτονήθη ἀπό τήν Ἱερά Σύνοδο τῆς Ἐκκλησίας Γ.Ο.Χ. Ἑλλάδος Ἐπίσκοπός τῆς πάλαι ποτέ διαλαμψάσης Ἐπισκοπῆς Χριστιανουπόλεως. Ἀπό τόν Ὀκτώβριο τοῦ 2003 ἀνέλαβε τήν Τοποτηρητεία τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Σερρῶν Ἀνατολικῆς Μακεδονίας καί Θράκης. Έξελέγη Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης, τόν Όκτώβριο τοῦ 2015. Στὸ ποιμαντικὸ του ἔργο ὀργάνωσε κατηχητικὰ, φιλανθρωπικὸ ἔργο, ἐτήσιες κατασκηνώσεις γιὰ παιδιὰ τῆς Μητροπόλεως, ὁμιλίες, συνάξεις γονέων, συνοδικὲς ἐκδηλώσεις, σεμινάρια στελεχῶν καὶ ἄλλες δραστηριότητες.
Ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης κ. Γρηγόριος εἶναι Πρόεδρος τῆς Συνοδικῆς Ἐπιτροπῆς Δογματικῶν καὶ κανονικῶν Ζητημάτων, καί μέλος τῆς Συνοδικῆς Ἐπιτροπῆς Ἱστορικοῦ Κοινωνικοῦ ἔργου. Διετέλεσε μέλος τῆς Συνοδικῆς Ἐπιτροπῆς Νεότητος καὶ Διευθυντὴς τοῦ περιοδικοῦ «Ἡ Φωνὴ τῆς Ὀρθοδοξίας» (Μάϊος 1998 - Ιούλιος 1999).
